De beperkingen van de Eerste Christenen
Voordat u verder gaat, toch een woord over de beperkingen van de werken van de Eerste Christenen. Waarom?
1) Onze primaire (eerste en belangrijkse bron) is en moet de Bijbel zijn. Deze is geïnspireerd, en GEEN van de werken van de eerste christen zijn, en beweren ook niet, geïnspireerd te zijn. Bij het lezen en bestuderen van de Bijbel moeten we eerst INTERN in de Bijbel zoeken naar uitleg van bv een passage. Dit doen we door de context te beschouwen en alle teksten die relevant zijn aan het onderwerp op te zoeken en te lezen. Mocht het nog niet duideljk zijn, dan kunnen de eerste christenen mogelijk een verhelderende blik of uitleg geven. Maar pas nog steeds op! Dan nog wil dit niet definitief betekenen dat dit ook de werkelijke Schriftuurlijke betekenis is. Het is nog steeds een uitleg van wat de Bijbel over een bepaald onderwerp schrijft, bezien door de ‘bril’ van mensen die leefden, welliswaar relatief kort, maar nog steeds meer dan 100 jaar, na de apostolische periode.
2) Er zijn maar enkele schrijvers (apostolische vaders) die direct contact hadden met de apostelen van Christus. Helaas is er van hun werken maar heel weinig tot niets beschikbaar. Zo wordt er b.v. over Polycarpus alleen geschreven door zijn volgelingen. Er is geen enkel werk van zijn eigen hand nog beschikbaar. De overgrote meerderheid van de eerste christenen schreef meer dan 100 jaar later, én zij waren (bijna) allemaal van ‘heidense’ dus niet Joodse afkomst. Daardoor misten zij veel ‘kennis’ over de culturele en historische achtergronden van het Joodse leven en gebruiken ten tijde van Jezus en de apostelen. Bedenk dat de Joodse tempel in 70 vernietigd was, en de Joden niet langer meer in Jeruzalem en omgeving mochten zijn. De eerste christenen hadden in 100 nChr. dan ook nagenoeg geen ‘contact’ met joden (als deze al contact met de chistenen wilden). Zie hiervoor bijvoorbeeld het onderwerp ‘huwelijk, echtscheiding en hertrouwen’. Juist om zaken goed te interpreteren en te begrijpen in zijn Bijbelse context, is het van belang dat je op de hoogte bent van de culturele en historische setting waarin het Nieuwe Testament geschreven was. De eerste christenen lazen dan ook de Bijbel met de achtergrond van hun heidense afkomst. Dat hoeft niet per defenitie een foutieve conclusie of uitleg op te leveren, maar is wel iets wat we in gedachte moeten houden. Dat is trouwens niet vreemd, want ook wij lezen de Bijbel met onze ‘westerse bril’ en met onbewuste vooringenomen uitleggingen van voorgangers, concordaties en Studie Bijbel voetnoten etc.
3) De eerste christenen moesten zich vaak ‘verdedigen’ mbt hun Bijbelse standpunten tegen overheden en ketters. Als gevolg daarvan namen ze wel eens een tegenovergestelde ‘te extreme’ visie aan. Als bijvoorbeeld een bepaalde waarheid uit de Bijbel ‘groen’ is (een samenstelling van de kleuren blauw en geel), en de tegenstander zei dat het ‘geel’ was, dan namen zij te verdediging wel eens het tegenovergestelde ‘blauw’ aan. Met als gevolg dat ook zij de Bijbelse waarheid niet compleet weergaven. Voorzichtigheid is dus geboden.
4) Tot slot, wees voorzichtig om de eerste christenen te gebruiken voor theologische dogma’s en leerstellingen. Als je meer in hun werken leest, zal je zien dat zij over diverse onderwerpen nogal verschillende theologische uitleggingen en/of variaties hadden.
5) Waar we wel veel van ze kunnen leren is hun LEVENSWIJZE en hun LIEFDE voor Christus en Zijn Vader. Bedenk dat een christen zijn in die tijd vaak je dood kon betekenen. Dan moet je wel een heel goede relatie met je hemelse Vader en Zijn Zoon ontwikkeld hebben wil je de keuze maken om een Christen te zijn.